We zijn weer thuis na een rit van drie weken rond de Oostzee met bijna 4500 km op de teller. En ook geen moment te laat, want een paar dagen na thuiskomst gingen de grenzen van Polen en Slowakije (en Tsjechië en Oekraïne) dicht en waren we niet meer thuis in Hongarije gekomen.
Mijn vorige blog eindigde in Riga. Vanuit daar vertrokken we naar Pärnu in Estland. Zowel in Letland als Estland staan overal snelladers langs de snelweg, maar vreemd genoeg hebben de Este snelladers, op een enkele uitzondering na, alleen een ChaDeMo stekker. Gelukkig kon ik mijn Kona ‘s nachts bij het hotel laden. In Tallinn had ik een lunchafspraak met een Estse zakenrelatie die bleek de deal tussen de Japanse en Este regering beklonken te hebben voor de verkoop van meerdere Nissan Leafs plus de laadinfrastructuur. Dat verklaart de ChaDeMo.
Met de veerboot door naar Stockholm en ook hier moest ik me behelpen met een app die alleen in het Zweeds was. In Rusland kan je zo iets verwachten (zie vorige blog) maar van Zweden viel me dat toch tegen. Gelukkig lijken Zweeds en Nederlands aardig op elkaar dus had vrij snel de laadpaal aan de praat. Een tweede veerboot bracht ons van Zuid-Zweden terug naar Polen, waarbij de rederij zo attent was te vermelden dat de veerboot niet over laadpalen beschikt: De auto laden met de dieselgenerator van de veerboot zou Greta zeker niet hebben goedgekeurd. In Polen eindelijk weer eens snelweg en na ruim drie weken thuis.
Al met al een geslaagde reis, maar zonder gedegen voorbereiding was die een stuk stroever verlopen. De laadpalenwereld staat duidelijk nog in de kinderschoenen en verandert continu. Bij drie laadpalen bleek de aanbieder, app of kosten sinds de laatste check voor vertrek alweer gewijzigd te zijn. Alleen met behulp van de PlugShare app is nog enigszins overzicht te houden.
Tijdens elke laadsessie heb ik de actuele koolstofintensiteit van de elektriciteit (zie electricitymap.org) vermenigvuldigd met het aantal kWh om de CO2 uitstoot te berekenen. In onderstaande grafiek zie je de uitstoot vergeleken met de uitstoot als we met onze Dacia Duster diesel waren gereden. Zoals je ziet is de CO2 uitstoot van deze elektrische rit beduidende lager lager (70%). De verschillen qua koolstofintensiteit per land zijn wel enorm, met in Zweden slechts 45 g/kWh (=kernenergie en waterkracht) en in Polen (bruinkool) en Estland (schalieolie) boven de 650 g/kWh. De laadkosten waren zeer schappelijk met slechts 70€ (geschatte dieselkosten 400€), alhoewel ik verwacht dat gratis laden snel verleden tijd zal zijn.
NOG WAT CIJFERTJES:
- Totale afstand 4460 km
- Buitentemperatuur: min -1, max 13 graden, gemiddeld 4,5 graden
- Gemiddeld verbruik: 17,9 kWh/100 km
- Totaal verbruik (inclusief 11% laadverlies): 888 kWh
OVERZICHT VAN DE BELANGRIJKSTE AANBIEDERS:
- Slowakije: Greenway en ZSE
- Polen: Greenway, LOTOS, Orlen en PGE (laatste gratis)
- Kaliningrad: Unitcharge
- Litouwen: Elintacharge en autoPILdyk (beide gratis)
- Letland: e-mobi
- Estland: Enefit Volt
- Zweden: InCharge/Vattenfall, Fortum, Bee